The Heat Hits East

Desert Song — Hillsong

Ito po ay hindi isang pampilipit ng dila (tongue twister – hindi ko alam sa wikang Filipino). Pero bago ko simulan ang Kwentong Disyerto ay ating i-ehersisyo ang ating mga dila. Bigkasin lamang ng tatlong beses ang mga nakabilang.

1. Nakakapagpabagabag.

2. Tanso sa tasa.

3. Naglalayag ng walang palag si Iskang iskalawag.

4. May puso sa puno sa ilalalim ng punso.

5. Bakit nakasabit ang pipit sa kalawit?

Gawa-gawa ko po lamang ang iba diyan.

Likod na Lupa (Background – ahahahah):

Dahil Lunes na naman kahapon ay kasama ko si Partner (sa gawain) sa paghayo. At heto ang mga sumusunod na temperatura kahapon (^oC):

1. 6:30 am – 37 Habang nasa loob ng bus (nagbabyahe) 

2. average the whole day 44 base sa Monitoring Section ng ospital.

3. 5:30 – 42 Oras ng uwian

4. 8:09 pm – 39 Sa taksi pagkatapos ng gawain.

Sagana ang mga digital na termometro sa mga kalsada kaya namomonitor namin ang init dito. Mas mainit siguro ngayong taon dahil na din sa malakas na pag-ulan noong nakalipas na buwan (para sa gustong makakita ng baha dito mag e-mail lamang kayo). Marahil ito din ang sanhi ng ilang araw ko ng hindi maayos na pakiramdam, dahil sa sobrang init.

Winter @ Dammam (Namiss ko lamang ang lamig ng panahon)

Si Partner (Hindi siya kathang isip, mas pogi siya ng konti sa akin). Siya ang gumupit ng buhok ko noong nakaraang linggo (Kaya magsingpogi nalang kami), (Nautakan ko siya dun).

Ang Kwento:

Pagkasakay namin ni Partner sa coaster papuntang kabilang ospital ay itinodo namin ang mga butas ng coaster AC na nakatutok sa amin. Sa loob ng 45 minuto ay nakarating na kami. Naglakad papunta sa akomodasyon ng mga kapatiran. Sa kalagitnaan ng aming paglalakad ay biglang nagsandstorm, pinung-pino ang buhangin na kasama ng hangin. Masakit sa ilong at sa balat lalu na katirikan parin ni haring araw kahit halos ika-anim na ng gabi.

Pagdating namin sa kwarto na pinagdadausan namin ng gawain ay nagdown din ang kanilang aircon, tapos wala din silang suplay ng tubig, parating palamang daw. Nagkamustahan at nagmeryenda na din kami sa kainitan ng kwarto at paligid.

Walo kaming nagsalu-salo sa Salita ng Diyos, sa kabila ng init ay nadama namin ang init ng pag-ibig ng Diyos. Ang aming topic ay “Nobody’s Perfect” (parang blog lang pero mas mahimay).

Pagkatapos ng pangwakas na panalangin ay naglakad na kami pabalik sa ospital para sumakay ng coaster pabalik sa pinakapunong ospital. Tuloy parin ang sandstorm kailangan naming habulin ang susunod na bus trip kung hindi maghihintay na naman kami ng isang oras para sa susunod na trip.

Salamat sa Diyos at nakarating kami sa loob ng ospital at bus stop ng matiwasay. Naghilamos muna ako kasi maghagis ka ng sesame seed sa mukha ko ay tutubo na ito habang hinihintay ang bus at habang patuloy ang paglakas ng sandstorm.

Sa pagdating ng coaster ay siya din namang pagsakay namin kasama ang mga iba pang empleyado 4 na nurs, 2 Pinoy na nurs pero British Passport holder na walang patumanggang nagiinglisan at 2 ibang lahi, ako at si Partner at si Kuya na Guard sa ospital na pauwi na rin. Sa hindi kalayuan ay nasira din ang aircon ng coaster kaya sa loob ng 45 minutong biyahe ay sobra ang init.

Dahil madalang lamang akong matulog sa biyahe ay nagising ang lahat ng mag-wiggle ang sasakyan. Kasi si manong driber ay nakatulog. Sabi ni Pinoy na nurse, “Hey, the driver is sleeping. It’s scary. Don’t sleep.” Kami naman ni Partner ay tahimik lamang sa likod na nagdadasal. Sa katunayan huling-huli namin na talagang nakatulog at inaantok si manong driber. Salamat sa Diyos at nakarating na kami sa pinakapunong ospital at nakasakay na din ng taksi pauwi. At iyon nga sa ganap na 8:09 ng gabi ay 39 pa rin ang init.

Nais ko lamang iwan ang isang punto:

1. Sa init/alinsangan ay panigaradong may kauhawan.

Sa huli at dakilang araw ng kapistahan tumayo si Jesus. Sa malakas na tinig siya ay nagsabi: Kung ang sinuman ay nauuhaw, hayaan siyang lumapit sa akin at uminom. Mangyayari sa sumasampalataya sa akin ang gaya ng sinabi ng kasulatan: Magkakaroon siya ng ilog ng tubig na buhay. Ito ay aagos mula sa loob niya. Juan 7:38-39

On the last and greatest day of the Feast, Jesus stood and said in a loud voice, “If anyone is thirsty, let him come to me and drink. Whoever believes in me, as the Scripture has said, streams of living water will flow from within him.” John 7:38-39

Kami pong magpartner sa gawain ay nalulugod sapagkat ang mga kapatiran, sa kabila ng init, sila ay nagpapatuloy. Sapat ng makita namin silang lumalago at nagpapatuloy sa Diyos. At dalangin namin sa pagtatapos ng kanilang kontrata sa darating na Setyembre ay baon-baon nila ang init na dala disyerto, ang pagmamahal ng Panginoong Diyos. Maging si Partner man pauwi na ngayong Hulyo, alam ko baon niya rin ang init ng disyerto.

Given a chance to choose between hot and cold, choose either of the two never a mediocre.